از پیش بینی نتایج انتخابات سیاسی به صورت رسمی در سال 1503 برای جانشینی پاپ استفاده شده است (منبع)، با توجه به اهمیت و تاثیرگذاری ساختارها و متغیرهای سیاسی، بر تصمیمات و سیاست های اقتصادی، تحلیل شرایط سیاسی یکی از ابعاد مهم برای پیشبینیهای راهبردی و کلان بازارهای مالی به شمار می رود. بهطور سنتی […]
از پیش بینی نتایج انتخابات سیاسی به صورت رسمی در سال 1503 برای جانشینی پاپ استفاده شده است (منبع)، با توجه به اهمیت و تاثیرگذاری ساختارها و متغیرهای سیاسی، بر تصمیمات و سیاست های اقتصادی، تحلیل شرایط سیاسی یکی از ابعاد مهم برای پیشبینیهای راهبردی و کلان بازارهای مالی به شمار می رود. بهطور سنتی اوضاع سیاسی بر تصمیمگیریها و کنشهای فعالان سیاسی، اقتصادی و البته عموم شهروندان موثر است.
نخستین بار در 1 آبان 1395 به صورت رسمی، به تاثیر برکسیت بر ارزش پوند و بازارهای مالی پرداختیم که در هفته نامه بازار امروز شماره 73 صفحه 6 چاپ و منتشر شد که در «تاثیرات اقتصادی عضویت و خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا» به تشریح آن پرداختیم.
بنابراین یکی از دغدغههای همیشگی؛ ارائه برآوردهایی از تحولات آینده سیاسی در افق کوتاهمدت، با در نظر گرفتن تمامی عدمقطعیتهای کلیدی موثر بر آن است. به همین منظور در افق پیشرو و در بازه زمانی 2023 به تحلیل و پیش پینی نتایج انتخابات در سال 2023 می پردازیم.
احزاب سیاسی در شرایطی برای انتخابات سال ۲۰۲۳ آماده می شوند که با چالش های اقتصادی (تورم بالا، کندی رشد، ریسک وقوع رکود، ریسک رشد نرخ بیکاری، حباب قیمتی، جنگ روسیه و اوکراین، تنش های شرق و غرب و تداوم همه گیری کووید-۱۹) رو برو خواهند بود.
انتظار داریم در اروپا پس از برگزاری انتخابات، چشم انداز سیاسی بیشتر به سمت راست متمایل گردد و اسپانیا می تواند به عنوان سومین کشور اروپایی (پس از ایتالیا و سوئد) در این دسته قرار گیرد.
در یونان احتمال می رود که دولت راست میانه اکثریت پارلمانی خود را از دست دهد.
در لهستان حزب لیبرال می تواند حمایت کافی برای کسب اکثریت پارلمانی را بدست آورد و دراین صورت روابط بهتری با اتحادیه اروپا پیدا خواهد کرد.
در ترکیه، اردوغان با سخت ترین آزمون های حاکمیت ۲۰ ساله خود روبروست، احتمالا در قدرت باقی خواهد ماند اما بدلیل مشکلات اقتصادی ممکن است اکثریتش را در پارلمان از دست دهد.
در تایلند و پاکستان پیروزی نظامیان محتمل است.
در بنگلادش، نیوزلند، نیجریه، زیمباوه و کنگو احتمالا احزاب حاکم در قدرت بمانند.
در آرژانتین حزب حاکم ممکن است شکست بخورد و در پرو ممکن است نخست وزیر استعفا دهد.